Camiña e Cata Salvaterra co CRACC

En colaboración co Centro Recreativo Artístico e Cultural de Coruxo botamos a andar!

Unha rutiña xeitosa: 

https://www.wikiloc.com/hiking-trails/circular-salvaterra-de-mino-v-corta-salvaterra-pontevedra-48977210

Un pouco longa, sobretodo para os asustadizos que cando ven 17 km bótanse a correr, pero faise ben. 

Bo traballo do Concello coas rutas e tamén con Museo da Ciencia do Viño e as propias termas.

Xa coñecíamos a parte do Rio Mendo e do Tea, pero había que facer traballo de campo para investigar ben a parte do enlace entre os ríos. Que por certo, pode estar millor sinalizada.  

O día de traballo tocounos con 33 grados...a praia de Cordeiro "a tope":

Inda que tamén había sitio para os namorados:

Comezamos dende o parking das termas https://maps.app.goo.gl/P1Hxed7VxH5QToFg6 

No parking do fondo para coller sombra e non molestar aos usuarios das termas.

Bastante puntualidade no batallón, salvo algunha excepción que non imos nombrar :-)

As 11.00h xa estábamos facendo unha proba de carga na ponte sobre o rio Mendo: 

Chegamos ahí ben sombreados. Hoxe pega ben. Como o día que probamos a ruta.

O sendeiro que bordea o Mendo é estreito e bastante sombreado tamén. 

No camiño atoparemos varios muiños e levadas:

Tamén fermosas historias de amor:

"Croco por qué non o queres ver?"

Hai un rato que deixamos o Mendo. Agora tocar subir entre sombras e sol.

Atopamos unha nova plantación de albariño no medio do camiño. 

Hai que bordeala para volver ao camiño marcado e seguir cara a peculiar Ermida de Asunción. 

Construida hai 100 anos debaixo dunha enorme pedra e cunhas vistas privilexiadas, resulta o sitio perfecto para recibir un sinal divino :-)

Ponteareas ao fondo. Pesqueiras en primer plano. 

Comenzamos o empinado descenso.

Por diferentes congostras e camiños. Para finalmente chegar ao Tea. Ollo que a última parte do camiño no está moi ben marcado.  

Durante todo o día atopámonos con setas. Hai quen levou uns cuantos boletus para a cea!

A asamblea decide que son macrolepiotas pero deciden salvarlle a vida. Con esto das setas nos sabes moi ben quen salva a quen 😅

Espantallo último modelo. O bolso cos zapatos a xogo...pobriños páxaros o que teñen que aguantar!

Pasamos por varias sinais da Xunta de postos de estacada. Ahí vos deixo unhas fotos de exemplos do pasado marzo.

E chegamos a Praia fluvial de Cordeiro. Parada obrigatoria para baño e comida.

Eiquí xa estábamos recollendo. 

Dani que ben loce! 

Coma vimos facendo todo o día, aproveitamos para recoller os plásticos que nos atopamos.

Agora Dani non sabe por qué lle pido que saúde a cámara 😉

Nese mesmo sitio, o marzo pasado, tivemos a tremenda sorte de presenciar os intentos dos salmóns para remontar o río:

Parece ser que hai un plan de repoboación por parte da Xunta. A nós deixounos abraiados!

Unhas cadeiras en mitade do curso que recordan a aquel famoso disco de Supertramp: Crisis what crisis 😄

Queda pouco para a seguinte parada.

Chegamos ben en tempo e enerxías! Se cadra gracias ao cafeciño que acabamos de tomar 😉

Agora toca falar de historia e de viño.

E tamén probalo. Que por certo, estaba boísimo!!

Para rematar a visita ao museo unha foto de grupo misterioso. 

Quédanos un anaquiño para chegar as termas. 2 km e xa non pega o sol. O paseo faise ben agradable. Iso sí, o calor acumulado do día non invita a meterse en auga a 45°. Marcharemos satisfeitos para casa.

So falta darlle as gracias ao CRAC de Coruxo!